Voorjaar 2020 kreeg ik van de kunstcommissie van het witte Kerkje te Odijk de opdracht om een kunstwerk te maken ter gelegenheid van het 200 jarig bestaan van het kerkje.

Bij het lezen van de mogelijke uitgangspunten voor het kunstwerk, zoals ze door de Kunstcommissie waren geformuleerd, maar ook van de informatie over de kerkgemeente op de website, kreeg ik eigenlijk al gelijk de ideeën aangereikt. 

Ideeën die passen bij het Keramisch werk dat ik tot nu toe gemaakt heb. Ik las zinnen zoals:

– de protestantse gemeente Odijk wil een open en naar buiten gerichte gemeenschap zijn waar iedereen welkom is (zie de spiraalvorm)

-het kunstwerk mag als uitnodiging fungeren (zie de tekst op de waterschaal)

-het mag een gebruikersfunctie hebben (zie de zitelementen)

-de verbondenheid van het kerkje met de Kromme Rijn (zie water, beweging)

-plaats van de geloofsgemeenschap in het dorp: de kerk als ‘herberg’, die de mensen gelegenheid biedt om hun verhaal te vertellen en naar dat van anderen te luisteren; een gemeenschap waar mensen omzien naar elkaar (zie tekst op het eerste zitelement)

Dit alles heeft geleid tot het Kunstwerk “Kom erbij en luister naar elkaar” zoals dat herfst 2020 op het grasveld bij het Witte Kerkje in Odijk geplaatst is.

Het werk bestaat uit 12 keramische zitelementen, die in een open cirkel, eigenlijk het begin van een spiraalvorm, zijn geplaatst. Het nodigt de mensen uit om ’binnen’ te komen: om daar met elkaar te praten, te luisteren, te mijmeren en zo ‘om te zien naar elkaar’.

De bovenkanten van de zitelementen zijn afgewerkt met diverse blauwe tinten glazuur en vormen samen een blauwe golf, als het water van de Kromme Rijn. Naar binnen toe worden ze steeds een beetje lager en veranderen ze van kleur.

De zitelementen staan allemaal enigszins uit het lood, richting midden. Hierdoor wordt beweging gesuggereerd: beweging van het water (van de Kromme Rijn), maar ook van de geloofsgemeenschap. 

In het midden is een een grote ‘Waterschaal’ geplaatst op een voetstuk. Een schaal waarin het regenwater blijft staan. Water beweegt bij een zuchtje wind, water weerspiegelt en is altijd levendig. De voet van de schaal is afgewerkt met een laagje klei uit het Kromme Rijngebied. Deze klei is gedolven aan de Achterdijk in Odijk. 

Bijna 500 kilo steengoedklei is de laatste maanden door mijn handen gegaan. Alle delen zijn hol opgebouwd en mijn vingerafdrukken zijn zichtbaar gebleven op de bronsgekleurde opstaande wanden.

Ieder deel is minstens 2x in de oven geweest, een enkel stuk nog een derde keer omdat ik niet tevreden was met de kleur. Het was een hele uitdaging om stukken van gemiddeld 35 kg in en uit de oven te tillen!

Het héle werk was eigenlijk een enorme uitdaging, zowel beeldend en fysiek en ook technisch, maar wel één waar ik met veel genoegdoening op terug kijk!i